Vióuleto(-blanco)
Viola alba
Violaceae
Autre noum : Vióuleto-fèro.
Nom en français : Violette blanche.
Descripcioun :Aquesto vióuleto, que fai partido dóu group quàsi sènso cambo, trachis dins li blachiero e éusiero. Se recounèis à sis estipulo primo emé de franjo pulèu longo (fotò). Mèfi la flour èi pas toujour blanco. A-n-aquelo ié dison la subsp. alba.
Usanço :Li flour de vióuleto soun manjadisso, li meiouro soun li mai perfumado, coume Viola odora o Viola suavis. Soun richo en vitamino C e A.
Port : Erbo
Taio : 10 à 15 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Viola
Famiho : Violaceae
Ordre : Malpighiales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 15 à 20 mm
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Febrié à abriéu
Liò : Blachiero
- Éusiero
- Orle de bos
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Éurasiatico-Sud
Ref. sc. : Viola alba Besser, 1809
Erbo-de-taurèu(-pourpro)
Phelipanche purpurea
Orobanchaceae
Nom en français : Orobanche pourpre.
Descripcioun :Aquesto erbo-de-taurèu dóu gènre Phelipanche s'atrobo d'eici-d'eila, mai subretout en mountagno ounte èi pamens pas trop coumuno. Es uno planto gaire grando. Parasito majamen l'erbo-de-milo-fueio, Achillea millefolium. La subsp. presento eici, ié dison purpurea emé de flour vióuleto bèn regado deforo.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 10 à 30 cm
Fueio : ges
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Phelipanche
Famiho : Orobanchaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1800 m
Aparado : Noun
Jun à juliet
Liò : Tepiero
- Prado
- Camin
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico-Centre-Ouèst
Ref. sc. : Phelipanche purpurea (Jacq.) Soják, 1972
(= Orobanche purpurea Jacq, 1762 )